Likdoorns

Likdoorn ontstaat door druk of wrijving. Een gewone likdoorn is een heuvelachtige verhoorning van de opperhuid met een centrale, naar binnen groeiende puntige kern. De bloedvaatjes onder de likdoorn zijn sterk vergroot, waardoor er bij verwonding een sterkere bloeding zal optreden dan elders. De medisch pedicure kan de likdoorn vakkundig verwijderen. Hiermee wordt de handeling bedoeld die het pijnlijke gebied ontlast, bijvoorbeeld door middel van:
–  een viltring plakken om likdoorn te beschermen
–  een minigaasje in de nagelwal na het verwijderen van een likdoorn in de nagelwal
–  speciaal materiaal om de bal van de voet meer veerkracht en bescherming te geven (polsterverband)
–  silicone materialen tussen, op, of om de tenen
–  schuimrubber materiaal tussen, op, of om de tenen
–  andere beschermende hulpmiddelen bij pijnlijke drukplekken

Zaadlikdoorn is eigenlijk een bijzonder soort likdoorn, omdat deze zonder aanleiding, dus zonder druk of wrijving ontstaat. Ze komen meestal groepsgewijs voor bij mensen met een slechte bloedcirculatie, bij oudere mensen met een zeer droge huid, bij suikerpatiënten en bij reumapatiënten. Zaadlikdoorns zijn niet pijnlijk. Ze zien eruit als een klein zaadkorreltje. Men ziet deze likdoorn het meest aan de voetzool en aan de hiel, men ziet ze meestal in een groot aantal, over de gehele voetzool, zelfs op plaatsen die in het geheel niet aan druk blootstaan.

Weke likdoorn / zachte likdoorn komt alleen voor tussen de tenen. Deze ontstaat door druk en wrijving. De weke likdoorn wordt net als een gewone likdoorn behandeld. Hij omsluit talgklieren waarvan het vet verzacht is en hem een witachtig aanzien geeft. Het zweet maakt er een weke, sponsachtige massa van met stukjes opperhuid. Deze likdoorn wordt vaak omgeven door een verhard gedeelte in de vorm van een ring.

Likdoorn in nagel en/of traumanagel
Een likdoorn, vroeger ook esteroog genoemd, is een verharde, naar binnen gegroeide eeltkern in de vorm van een puntzakje, met de punt in de huid gericht. Meestal ontstaat de likdoorn in een eetplek als gevolg van langdurige plaatselijke wrijving en druk. De kleur is glasachtigd geel. De eeltkern kan druk uitoefenen op zenuwuiteinden en daardoor erg veel pijn veroorzaken. Op den duur kunnen weefsels zelfs in een ontstekingsachtige toestand raken door de constante druk die de likdoorn uitoefent. Likdoorns ontstaan door verkeerde schoenen, door een verkeerde stand van de voet of de tenen, of een combinatie van beide. Likdoorns komen voor onder de bal va de voet, op een hamerteen, of op de knok bij een hallux valgus, onder de nagel, tussen de tenen of in de nagelwal.